Urineverlies, ook wel urine incontinentie genoemd, tijdens de periode van de overgang is een veelvoorkomend probleem. De belangrijkste oorzaak van urineverlies is het slapper worden van de bekkenbodemspieren. Urineverlies is een ander woord voor het niet op kunnen houden van de plas (urine). Naarmate de blaas met urine gevuld raakt, ontspant de blaasspier zich totdat de blaas ongeveer 400 millimeter urine bevat. Hierdoor ontstaat er een aandrang om te plassen, maar onder invloed van de wil is het mogelijk om dit uit te stellen.
Urineverlies vanwege de overgang, hoe ontstaat het?
Onvrijwillige urinelozing komt bij zeer veel mannen en vrouwen voor (1 op de 30 mensen). Het is een kwaal die bijzonder vervelend en vernederend kan zijn. Er zijn twee vormen van urineverlies:
- Stressincontinentie: Stress incontinentie heeft niets te maken met stress maar met het onvrijwillig urine verlies bij een beweging, die de druk in de buik verhoogd. Het zijn scheutjes urineverlies bij hoesten, perzen of niezen, bukken of iets zwaars optillen. De stijging van de buikdruk wordt dan niet goed opgevangen door jouw bekkenbodemspieren. Je bekkenbodemspieren moeten je urine buis gesloten houden. Door zwakte van deze spieren door ouderdom of bevalling etc. kunnen ze onder druk bezwijken. Ook als je heel nodig moet plassen. We praten dus over scheutjes of druppeltjes.
- Urge- of aandrangincontinentie is urineverlies vrijwel meteen na het krijgen van aandrang
Rond het 45e jaar begint bij de meeste vrouwen de periode van de overgang.
De overgang gaat vaak gepaard met overgangsklachten.
Spontaan urineverlies is een veel voorkomende overgangsklacht.
Er zijn een aantal oorzaken die urineverlies tijdens de periode van de menopauze veroorzaken.
Dit heeft te maken met het tekort aan oestrogeen. Daardoor:
• wordt de binnenbekleding van de plasbuis dunner, waardoor de plasbuis niet meer zo goed afsluit;
• worden weefsels rond de plasbuis slapper en zijn ze minder goed doorbloedt.
Als de bekkenbodem nog sterk en stevig is, leidt bovenstaande niet direct tot urineverlies. Maar wanneer je bekkenbodem al beschadigd is, door bijvoorbeeld de zwangerschap, kan dat net genoeg zijn om wel last te hebben van urineverlies.
Urineverlies vanwege de overgang, wat kun je doen?
Vaak schamen vrouwen die last hebben van urineverlies zich voor hun probleem. Incontinent zijn is een taboe.
Maar urineverlies kan wel grote gevolgen hebben voor je dagelijks functioneren en je zelfvertrouwen en dat is heel jammer.
Er zijn verschillende behandelmogelijkheden die ik met je kan bespreken.
Welke oplossing bij jou past hangt af van verschillende aspecten.
Hier alvast wat tips en adviezen:
-Ontspan bij het plassen en ga niet extra mee persen. Bij persen sluit of vernauw je de urinebuis alleen maar.
Door de nauwer wordende plasbuis krijg je een hardere straal maar kan er minder urine mee naar buiten. Zo plas je niet goed leeg en kan er urine achterblijven waardoor je sneller urine kan verliezen bij tillen, hoesten of niezen.
-Zoek een bekkenfysiotherapeut of bekken oefentherapeut op. Regelmatig oefeningen doen om je bekkenbodem sterker te maken kan het risico op onvrijwillig urineverlies verlagen.
-Als de oorzaak ligt in een tekort aan oestrogeen en urine verlies is je enige klacht in de overgang, dus geen opvliegers of stemmingsklachten, dan bestaan er oestrogeen behandelingen voor deze klacht in de vorm van zetpillen of crème die je in de vagina inbrengt. Ze kunnen onvrijwillig urineverlies in bedwang houden. je huisarts weet hier meer over.
-Water drinken! Blijf goed water drinken. Je hebt waarschijnlijk de neiging minder te gaan drinken om de kans op een ongelukje te verminderen. Maar minder drinken maakt juist dat de blaas geïrriteerd raakt en er blijven meer bacteriën achter met meer kans op een blaasontsteking. Houd je vochtgehalte dus op peil tijdens de overgang.
Heb je naast urineverlies nog meer klachten die met de overgang verband kunnen houden en verminderd oestrogeen?
Je kunt zonder verwijzing van de huisarts bij mij terecht en daarnaast vergoeden de meeste zorgverzekeraars een consult vanuit de aanvullende zorgverzekering. Maak zelf een afspraak in de webagenda of neem contact met mij op.
